تاریخچه مازراتی
مازراتی توسط آفی چی نی آلنیری مازراتی Officine Alferi Maserati در دسامبر 1914 در بولونا، ایتالیا تاسیس شده و از آن زمان تا کنون، مازراتی نقش مستمر و مهمر را در تاریخچه خودروهای اسپورت و تکامل و توسعه آنها ایفا کرده است
حدود یک قرن فعالیت، موقعیت های درخشانی را در زمینه ساخت خودروهای خیابانی، مسابقه ای به بار آورده و در عین حال اوقات وموفقیت های پر چالشی را ایجاد کرده است که همه آنها شرکت را در راستای ایجاد اعتبار و شخصیت منحصر بفرد یاری نموده است.
این بخش، در برگیرنده تعدادی از مهم ترین نقاط عطف در ارتباط با حکایت علامت مشخصه و نشان مازراتی می باشد. این موارد شامل رکورد جهانی سرعت 029/246 کیلو متر در جاده توسط بورزا کینی Borzacchini در سال 1929، عنوان قهرمانی جهان F1 در سال 1957 توسط فانجیو Fangio 250 با خودروی F405 bhp Gran Turismo در ژوئن و مارس 2007 می باشند.
با وجود این تاریخچه مازراتی در برگیرنده چیزی فراتر از موفقیت های شکوهمند آن و راه اندازی خودرهای جاده ای سهیم می باشد. ضمناً شرکت از نظر صنعتی طی سالهای توسعه یافته است.
جابجائی از بولونا به محل کنونی واقع در Via le Ciro Menotti، مودنا ، ایتالیا در سال 1940 و تحصیل مالکیت فراری که در سال 1997 تکمیل شد، تنها دومورد از چندین واقع مهمی هستند که در زمینه توسعه و ارتقاء وضعیت شرکت مازراتی بروز نموده است.
برادران مازراتی
هفت برادر مازراتی در ووگیرا Voghero ایتالیا متولد شدند پدر آنها رودلفو Rodolfo یک راننده بود و مادر آنها کارولینا لوسی Carolina Losi نام داشت کارلو Carlo که پسر اول خانواده بود، در سال 1818 متولد شد. بیندو Bindo در سال 1883 و آلفیری Alfieri در سال 1885 بدنیا آمد. آلفیری متاسفانه چند ماهی پی از تولد فوت کرد و پدر و مارد وی تصمیم گرفتند تا پسر بعدی خود را که در سال 1887 بدنیا آمده به همان اسم ، نامگذاری کنند. مقدر آن بود که آنها سه فرزند دیگر نیز داشته باشند: در سال 1890 ماریو Mario بدنیا آمد و بدنبال وی اتوره Ettore در سال 1894 و ارنستو Ernesto در سال 1898 بدنیا آمد.
تمام برادران مازراتی، جز ماریو Mario که نقاش و هنرمند بود، به کارهای مهندسی، طراحی و ساخت خودرو پرداختند. با وجود این ، نقش ماریو Mario نیز در شرکت مازراتی به اندازه برادران مهندس وی مهم و پایدار بود، اوعلامت تجارتی شرکت، یعنی علامت مثلثی را، با الهام گرفتن از مجسمه نپتون که در میدانی به همین نام در شهر آنهاريال بولونا Bologna، نصب شده بود، طراحی کرد.
اولین برادری که به فعالیت در زمینه موتورها پرداخت، کارلو Carlo بود که در کارخانه دوچرخه سازی در آفوری Affori، نزدیک میلان Milan، کارمیکرد. او موتور تک سیلندری را برای یک سه چرخه قدیمی طراحی کرد که بعدها بوسیله مارکی کارچانو دی آنتسانو دل پارکو ساخته شد. کارلو مازراتی همچنین با دوچرخه های کارچانو Carcano که مجهز به موتور طراحی شده توسط خود او بودند، در مسابقه شرکت کرد و ضمن برنده شدن در چند مسابقه، رکورد سرعتی بمیزان 50 کیلو متر در ساعت (31 مایل در ساعت) را در سال 1900 بجای گذاشت.
کارلو در سال 1901 یعنی در زمانی که کارچانو Carcano تعطیل شد، به فیات Fiat انتقال یافت و سپس در سال 1903 به ایزوتا فراسکینی Isotta Fraschini رفته و به عنوان مکانیک و راننده آزمایش خودروها بکار مشغول شد. به برکت نفود او شرکت ایزوتا Isotta برادر وی، آلفیری Alfieri را نیز علیرغم آنکه در آن زمان فقط 16 سال داشت استخدام نمود. کارلو Carlo کارنامه شغلی درخشان و درعین حال کوتاهی داشت و در 29 سالگی درگذشت، او تا آن زمان برای Bianchi کارکرده و مسابقه داده بود، مدیر کل Junior شده و علاوه بر آن کارگاه خود را با برادرس اتوره Ettore جهت تولید ترانسفور ماتورهای ولتاژ بالا و ولتاژ پائین برای خودرو، تاسیس کرد.
الفیری Alfieri به زودی به عنوان یک تکنسین و راننده، وارث روحیه کارلو Carlo شده و همان شخصیت برونگرا و همان مهارتها را از خود بروز داد. در سال 1908 ایزوتا Isotta خودروئی را به وی واگذار نمود که او علیرغم کاربراتور شکسته آن توانست با آن در Grand Prix در Dieppe با آن مقام چهاردهم را بدست آورد. در عین حال،Ettore, Bindo به Isottafraschini ملحق شده و در آنجا آلفیری به عنوان مکانیک فعالیت خود را شروع نموده و در رانندگی نیز پیشرفت هائی کسب نموده بود.
در سال 1912 آلفیری پس از آنکه نمایندگی شرکت در آرژانتین و ایالات متحده امریکا و بریتانیا را با برادر خود اتوره Ettore بعهده گرفته بود، به عنوان مسئولین خدمات مشتریان ایزوتا در بولونا منصوب شد. تجربه وسیع آلفیری در طی مدتی که این شغل را بعهده داشت، و او را اینگونه متقاعد کرد که اکنون آمادگی آنرا دارد که امکان یک شغل مستقل را بررسی نماید تا بلکه بتواند از استعداد و خلاقیت خود نهایت بهره برداری را بعمل آورد. در سال 1914 او در ویادپیولی، در ناحیه قدیمی مرکز شهر بولونا دفتر کاری اجاره کردو این دفتر در نهایت به اولین مقر شرکت آلفیری مازراتی تبدیل گردید.
اولین دوره مازراتی – از 1914 تا 1937
پس از جنگ جهانی اول، شرکت از ویادیپولی به دفاتر جدید خود در حومه بولونا نقل مکان نمود. فعالیت اصلی برادران مازراتی هنوز هم تنظیم خودروهای ایزوتا فراسکینی بود، اما آنها بر روی مارک های دیگر نیز کار می کردند.
آلفیری کارخود را به عنوان راننده مسابقه شروع نموده و به زودی توانائی های خود را به اثبات رسانیده و در سوزا مونچنیز یو، موجلو سیرکوئیت و آئوستا- گریت سنت برنارد برنده شد. دیاتو Diatto این فرصت را در اختیار وی نهاد تا برای شرکت ، طراحی خود در انجام دهد و حتی با آنها در مسابقات شرکت نماید. متاسفانه در سال 1924 او پس از تسلط بر San Sebastino Gp، علیرغم کناره گیری از مسابقه بدلیل تعویض موتور 2 لیتری خودروی خود با یک موتور 3 لیتری ، فاقد صلاحیت لازم شناخته شد و این مجازارت چند ماه پس از آن لغو گردید.
آلفیری بدور از دنیای مسابقات خود را کاملاً وقف کارگاه خود کرد و در سال 1926 پس از ترک دیاتو Diatto ، تیپ 26 ، یعنی اولین خودروی مازراتی کامل و اولین خودرو با آن آرم مثلثی را تولید کرد. تیپ 26 در مسابقه ای که پس از رونمائی آن بر گزار شد، یعنی در مسابقه جاده باز Targa Florio به رانندگی خود " آلفیری مازراتی ، در طبقه مخصوص خود برنده شد.
در سال 1927 ، الفیری در کاپ Messina با خودروی تیپ 26B دچار حادثه شد . اما حتی با وجود محرومیت وی از مسابقه، مازراتی جایزه قهرمانی سازندگان ایتالیا را از آن خود کرد. در سال 1929 V4 با موتور 16 سیلندر ظاهر شد و در Grand Prix ایتالیا رونمائی شد. این خودرو در مسافت 10 کیلو متر با سرعت 069/246 کیلو متر در ساعت در کرمونا Cremona همراه با Baconin Borzaccbini رکورد سرعت را برای طبقه C بجای گذاشت .
رکوردی که توسط V4 بجای نهاده شد، باعث ارتقاء هر چه بیشتر شهرت و اعتبار شرکت گردیده و منجر به ایجاد درآمد قابل توجهی شد و بدین ترتیب موجب رشد و توسعه شرکت و فعالیت های آن گردید. در سال 1930 V4 به رانندگی بورزاچینی Borzacchini باعث کسب نخستین پیروزی واقعی مازراتی در Grand Prix در تریپولی شد.
در سال 1931 4CTR و خودروی دارای محرکه جلوی bC2500 ، که آخرین خودرو طراحی شده توسط Alfieri Maserati بود، معرفی گردیده و آلفیری در 3 مارس سال 1932 فوت کرد. در مراسم تشییع وی جمعیت عظیمی متشکل از کارگران کارخانه ، رانندگان مشهور و مردم عادی در بولونا گرد آمده و احساسات خود را برای این مرد بزرگ نشان دادند.
مرگ آلفیری باعث یاس و نومیدی برادران مازراتی نشد، بیندو ، Isottafraschini را ترک نموده و به بولونا بازگشت تا شرکت مهمی را که توسط آلفیری با همکاری ارنستو و اتوره راه اندازی شده بود، فعال نگهدارد. فعالیت های مسابقه ای مازراتی نیز همچنان شدید و فشرده باقی ماند و موفقیت های آن ادامه یافت و در این میان یک موتور 3 لیتری 8 سیلندر نیز تولید شد.
در مسابقات سال 1933 تاتسیو نوولاری Tazio Nuvolari نیز به گروه آنها پیوست و بویژه در زمینه تنظیم دقیق شاسی و انطباق آن با ویژگی های موتور جدید، کمک های فنی مهمی انجام داد. نوولاری Nuvolari nv 'vhkn \vd;s ۀقشدی \قهط بلژیک، مونته نرو Montenero و نیس Nice نیز برنده شد. این در دوره ای بود که مرسدس بنز و آتویونیون عرصه مسابقات را نیز با استفاده از کمک های دولتی به میدان تاخت و تاز خود تبدیل کرده و در زمینه مسابقات مهم تر ، زندگی را بر مازراتی دشوار کرده بودند.
علیرغم این وضعیت ، شرکت همچنان در مسابقاتی که در سطح ملی و در مقیاس کوچکتری برگزار می شدند، پیروزیهائی را به ثبت می رسانید و بدین ترتیب ، برادران مازراتی نیز بازده فعالیت ها را دره مین زمینه متمرکز ساخته بودند. در سال 1936 آنها در جینو رووره Gino Rovere پشتیبانی پیدا کردند که سرمایه گذاری سنگینی در شرکت انجام داد و دست پرورده خود، نینو فارینا Nino Farina را به عنوان رئیس منصوب کرده و سپس ^CM وارد عرضه شد که باعث شد تا مازراتی در طبقه خودروهای Voiturette از قدرت رقابت بالائی برخوردار شود.
سالهای طلائی ، از سال 1937 تا سال 1967
در سال 1937 برادران مازراتی با وجود اینکه نیازی به تامین مالی نداشتند سهام خود در شرکت را به خانواده ارسی Orsi اهل مودنا Modena فروختند و شرکت از بولونا Bologna به مقر تاریخی کنونی خود در ویال چیرو منوتی Vialeciro Menotti واقع در مودنا نقل مکان کرد.
ارنستو Ernesto قبلاً موتورهای 4CL و 8CL را که در دهه 1930 برای خودروهائی به همان اسامی بکار می رفتند، طراحی کرده بود. برداردان مازراتی به عنوان سرمهندس تا سال 1948 در مودنا به کارخود ادامه دادند.
شرکت علیرغم رقابت سنگینی که از جانب مرسدس بنز وجود داشت ، یکبار دیگر صحنه مسابقات را تحت سیطره خود درآورد و در 30 مه سال 1939 ویلبر شا Wilbur Shaw با خودروی bCTF تواسن بد ایندیاناپولیس 500 Indianapolis500 پیروزی مهمی را کسب نماید و این پیروزی در سال بعدی نیز تکرار شد. مازراتی تا به امروز نیز توانسته است تنها مارک ایتالیائی برنده Indy 500 باقی بماند.
طی جنگ جهانی دوم مازراتی تولید خود را با شرایط روز منطبق ساخته و به تولید ماشین افزار، ابزار و قطعات الکتریکی ، شمع اتومبیل و وسائل نقلیه برقی روی آورد، اما پس از جنگ مجدداً به فعالیت های اصلی خود بازگشت و سرآغاز این امر ، تولید خودرو جدید GT یعنی AG1500 در شرایطی که آلبرتو آسکاری Alberto Ascari پشت فرمان آن قرار داشت ، در مسیر مسابقه Modena تصویر خوبی از خود نشان داد. در آن سالها، رقبای آنرا Alfettas ، Ferrarie و Talbots تشکیل می دادند. پس از چندین برد ، با ظهور آلفارومئو Alfa Romeo و فراری Ferrari مسابقات جنبه رقابتی تری بخود گرفتند . در سال 1953 جیواچینو کلمبو Gioacchino Colombo به عنوان سر مهندس منصوب شده و در A6GCM اصلاحاتی بعمل آورد. این تیم با ورود رانندگان دیگری تقویت شده و در فصل 1953 پیروزیهای بزرگی را نصب خود نمود. در واقع ، Fangio در آن سال توانست در Grand Prix ایتالیا موفقیت شایانی کس نماید.
. کلمبوColombo همچنین بنیان و اساس Maserati 250F این خودرو افسانه ای را گذاشت و این خودرو در سال 1954 رونمائی شد. فان جیو Fangio در اولین مسابقه خود تواسن در Frand Prix آرژانتین نیز برنده شود
در سالهای 1955 و 1956 مازراتی پیروزیهای مهم دیگری کسب نمود. در سال 1957 فانجیو Fangio به مازراتی بازگشت و برای پنجمین بار توانست عنوان جهانی را کسب نماید و این پیروزی ، که با 250F بدست آمده برای مازراتی ، در این رده ، اولین پیروززی بشمار میرفت. پیروزی فانجیو Fangio با 250F در Nurburgring در سال 1957 توسط بسیاری از تاریخ نگاران به عنوان بزرگترین واقع رانندگی در جهان ورزش تلقی می شود.
گرچه شرکت در همان سال کناره گیری خود را از شرکت در مسابقات رسماً اعلام نمود، اما هرگز بطور کامل از صحنه خارج نشد زیرا مازراتی همچنان به ساخت و تولید خودروهای اسپورت مسابقه ای نظیر Birdeage و سایر نمونه ها برای تیم های خصوصی و نیز عرضه موتور برای خودروهای فرمول 1 سایر سازندگان مثل کوپر Cooper ادامه داد و به عنوان ژل یک موتور 12 سیلندر سه سوپاپه با 3 سیستم استارت برای کوپه طراحی و تولید کرد.
Biadrage چنان خودروی مسابقه پرطرفداری بود که در سال 2005 یکبار دیگر طرح نوینی از این خودرو به عنوان بزرگداشت 75 امین سالگرد تولید آن ، توسط Pininfarina تهیه شد.
تولید خودروی جاده ای 3500GT که در سال 1958 مورد استفاده قرار گرفت، آغاز گر عصر جدیدی برای مازراتی بود و بدین ترتیب باید کارخانه نیز توسعه پیدا میکرد. در این زمان، تولید وفروش خودرو به هدف اصلی و آتیه مازراتی تبدیل شد.
Sebring در سال 1962 و کواتروپورت ، نخستین سواری اسپورت مدرن، در سال 1963 عرضه شد.
فراز و نشیب های ، و بازگشت به روزهای اوج ، از سال 1968 تا امروز
خبر مهم در سال 1968 دریافت شد ، یعنی زمانی که سیتروئن Citroen سهام خانواده ارسی Orsi را خریداری نمود، هر چند که آدولفو ارسی Adolfo Orsi به عنوان رئیس انتخابی شرکت، در جای خود باقی ماند.
بورا Bora ، طراحی Giugiaro ، اولین مازراتی با تولید انبوه و موتوری که در وسط قرار گرفته بود، در نمایشگاه وسائط نقلیه موتوری ژنو بسال 1971 عرضه شد. مازراتی تولید موتور خودروهای مسابقه ای را در موقعیت های گوناگون همچنان ادامه می داد و در همان سال ، سیتروئن اس ام Citroen SM با موتور مازراتی ، توانست در مسابقات اتومبیل رانی مراکش برنده شود.
تولید توسط مازراتی با ارائه مراک Merak و خمسین Khamsin بصورتی پیشتاز ادامه یافت اما در سال 1973 ، جنگ یوم کیپور باعث بروز بحران نفت شده و زندگی را بصورتی فزاینده برای شرکت نامطمئن ساخت . هر چند که هنوز هم شرکت از اعتبار کافی برای عرضه هر دو مدل کواتر وپورت II با بدنه های Bertone، Merak SS برخوردار بود.
شرایط بدتر شده و در 24 مه، سیتروئن اعلام نمود که مازراتی دچار تصفیه شده است ( خوردوساز فرانسوئی قراردادی را با پژو Peugeot منعقد نمود. و منافع خود در مازراتی را از دست داده بود) فشار از جانب جامعه صنعتگران و مجامع دشوراهای کشوری و استانی در ایتالیا باعث ترغیب حکومت به دخالت گردیده و مازراتی با تحویل و انتقال سهام اصلی خود به GEPI ( یک سازمان دولتی که شرکتهای دچار دشواری و مشکل را از نظر مالی تامین می کرد تا شاغل را حفظ نماید) از تعطیلی نجات یافت.
طی قراردادی که بتاریخ 8 آگوست 1975 به امضا رسد، بیشتر سرمایه سهام شرکت به شرکت بنلی Benelli و آلیاندرو توماسو Alejandro de Tomaso با یکی از رانندگان سابق مسابقات که اهل آرژانتین بوده و به نفع مازراتی در رقابت ها شرکت میگرد، به عنوان مدیر عامل منصوب شد. دو توماسو De Tomaso ترتیبی اتخاذ کرد تا علیرغم مشکلات مجدداً شرکت را آماده فعالیت نماید و تا سال 1976 مدل جدیدی تحت عنوان کیالامی Kyalami را ارائه داده و کواتر وپورت 3 Quattroporte III را که توسط Giugiuro طراحی شده بود بلافاصله پس از نمایشگاه موتور تورین Turin تولید کرد. تا پایان سال ، بازده کار بمیزان قابل توجهی افزایش یافته بود.
دهه 1980 شاهد تولید نوع جدیدی از خودرو با قیمت خرید نسبتاً پائین و عملکرد درخشانی بود. این خودرو Biturbo نام داشت که 30 نوع مختلف از آن بصورت سواریهای کوپه 4 درب و اسپایدر Spyder ارائه شدند.
طی اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 یک رکود عمده اقتصاد امریکای شمالی را دچار بحران شدیدی نموده و مازراتی همراه با سایر مارک های اروپائی نظیر سیتروئن، پژو، آلفارومئو، و فیات از صحنه بازار عقب نشینی کرد.
نقطه عطف مازراتی در سال 1993 بود که کل سرمایه سهام شرکت توسط شرکت خودرو سازی فیات تحصیل گردید. یک سال پس از آن ، نخستین حرکت در قالب مالکیت فیات ، به شکل کواتر پورت 4 Quattroport IV ظاهر گردید. این اتومبیل که توسط مارچلو گاندینی Marcello Gandini طراحی شده بود، تمام پیشرفت ها و امکانات و تجملات و برتریهای حرکتی ویژه ای را که مخصوص مازراتی بود، منعکس میکرد.
در 1 جولای 1997 فیات کنترل مازراتی را به فراری، که آنهم بخشی از فیات بشمار می رفت ، منتقل کرد وعصر هیجان انگیز جدیدی برای شرکت آغاز شد. مازراتی و فراری که زمانی چه در جاده و چه در مسیر مسابقه رقبای سرسخت یکدیگر محصوب می شدند. اکنون نیروهای خود را با یکدیگر تلفیق نموده و مهارت مهندسی و تخخصص فنی را در هم آمیخته آن سال ، کارخانه قدیمی واقع در ویاله چیرو منوتی Vialeciro Menotti موقتاً تعطیل شد و در همان حال یک خط مونتاژ فوق مدرن نصب گردید تا خودروی جدید 3200GT را تولید نماید.
3200GT در سال 1998 در نمایشگاه خودروی پاریس به عموم عرضه شد و ثابت کرد که یک خودروی اصیل موتور جلو می باشد که با استفاده از برترین روش های مازراتی تولید شده است. در همان سال خودروی کواترو پورت اوولوتسیون Quattroporte Evoluzione نیز به آن ملحق گردید و بزودی تولید از مرز 2000 خودرو در سال گذشت. سازماندهی مجدد کامل شبکه بازاریابی و گسترش کارخانه ای که دفاتر مدیریت جدیدی در آن بنا شده بود، باعث حرکت جدیدی در فرآیند تجدید فعالیت در سال 2000 گردید.
در سال بعد ، اسپایدر Spyder جدید که در نمایشگاه وسایل نقلیه موتوری فرانکفورت رونمائی شده بود، به بازار عرضه شده و طی این نمایشگاه مازراتی نیز اعلام کرد که قصد بازگشت به بازار امریکای شمالی را دارد. این تصمیم در ژانویه 2002 همزمان با رونمائی کوپه Coupe در نمایشگاه خودروی دیترویت Detroit motor show به تصویب رسید این خودرو نیز ماننده Spyder با نوآوریها و ابتکاراتی همراه بود که شامل عواملی نظیر موتور 4200 سی سی V8 با قدرت 390 اسب بخار با همکاری فراری Ferrari و سیستم جلو بندی شاسی و گیربکس سبک F1 و همچنین فن آوری مسابقه ای فراری Ferrari مازراتی علاوه بر بازگشت به مهم ترین بازارها با مدلهای پیچیده ، به برکت وجود MC12 ( در مسابقات قهرمانی FIA GT و Alms و Trofeo Light ( در مسابقات GT ایتالیا و سری مسابقات Grand – AM امریکا ، رجعت موفقیت آمیزی را به دنیای مسابقات و تولید خودروهای مسابقه تجربه نمود. MC12 تا کنون 8 عنوان گوناگون قهرمانی کسب نموده و جایگاه خود را به عنوان یکی از مهم ترین خودروهای مسابقه ای و نماد استمرار میراث تولید خودروهای مسابقه ای مازراتی حفظ نموده است.
در سپتامبر 2003 در نمایشگاه وسایل نقلیه موتوری فرانکفورت خودروئی که وجود آن نوک تیز پیکان حرکت و رشد مازراتی محسوب می شد ، یعنی مازراتی کواتروپورت، به نمایش گذاشته شد. این سواری جدید مازراتی از نظر فروش با توفیق فوری مواجه شد و در عین حال جوایز بسیاری دریافت نموده و در سطح جهان مورد تحسین مشتریان و روزنامه نگارن بسیاری قرار گرفت.
سال 2005 ، با فروش 659/5 در سطح جهان برای مازراتی سال رکورد محسوب می شد. این رقم در مقایسه با سال 2004 ، افزایشی بمیزان 8/22 درصد را نشان می داد. تائید میزان تولد و معیارهای کیفی در سال 1998 با تولید 518 دستگاه خودرو آغاز شد.
گروه خودروهای مسابقه ای Corse نیز زمینه لازم را برای رضایت گروه مازراتی فراهم ساختند. عملکرد باور نکردنی این گروه باعث گردید تا مازراتی بتواند مدعی کاپ سازندگان خودرو باشد. عملکرد سریع و لحظه ای مازراتی در طی Spa 24 hours واقعاً فراموش نشدنی بود و تنها پیروزی مازراتی در سال 2008 بود که توانست برگ درخشان تری بر این کتابچه ظفرمندیها بیفزاید.
Trofeo Light نیز عناوین و قهرمانی های بسیاری را به ارمغان آورده است و در مسابقات قهرمانی G1 ایتالیا طبقه GT3 پیروزی بلامنازع ایجاد کرده است. توانائی شرکت در اثر توفیق در سری مسابقات تک مارکی افزایش بیشتری یافت.
در اوایل سال 2005 ، مالکیت مازراتی مجدداً از فراری Ferrari به فیات Fiat اعاده شد طرفین موضوع باعث شد تا زمینه همکاریهای تجاری و صنعتی مهمی با آلفارومئو فراهم گردیده و منجر به تولید Alfa Romeo SC شود که در کارخانه مازراتی برای آلفارومئو تولید گردید. همکاری فنی و تجاری نزدیک در داخل گروه باعث ایجاد انگیزه لازم برای مازراتی گردیده است تا خود را در این بخش به یک شرکت پیشاهنگ تبدیل نماید. این موضوع همچنین باعث گسترش و توسعه حضور آن در بازارهای بین المللی گردیده است که این موضوع ناشی از وجود مدل هائی نظیر گران اسپورت ، گران اسپورت اسپایدر ، و MC Victory می باشد مدلی که برای بزرگداشت موفقعیت های سری FIA GT تولید شد.
موفقیت مازراتی در امریکای شمالی نیز سریع و جدی بوده و اکنون بیش از 30% حجم مبادلات مازراتی در سطح جهان را تشکیل می دهد. مازراتی با مشتریان خود در امریکای شمالی ارتباط توام با تفاهم مطلوبی ایجاد نموده و به رشد عظیمی دست یافته است . مازراتی در سال 2007 در ایالات متحده بالاترین رشد را تجربه کرد و شبکه فروشندگان آن از 33 مرکز در سال 2002 به حدود 60 مرکز در سال 2008 افزایش یافته است تا بتواند پاسخگوی تقاضا ها باشد.
و مهم تر از همه، در سال 2007 عملکرد درخشان مازراتی عمدتاً بدلیل وجود گران توریسموی جدید بود. گران توریسمو خودروئی می باشد که می توان آنرا بصورت روزمره بکار گرفت و از عملکرد درخشان و حرکات اسپورت آن بهره مند شد. مطبوعات بین المللی این خودرو را عامل موفقیت فوری تلقی نمودند و به یکباره تصویر آن بر روی جلد مجلات بیشماری دیده شد.
مازراتی همچنان در دنیای رقابت می درخشد و در رقابت های فهرماتی بین المللی 2007 FIA GT در کلیه دوره های چهارگانه شرکت نموده و در سال 2005 بر تعداد پیروزیهای خود در کاپی تولید کنندگان خودرو افزود. این در حالی بود که مازراتی روند پیروزیهای خود را با کسب عنوان در مسابقات " تیم و رانندگان" در سال 2006 ادامه داد.
مازراتی همچنان در دنیای رقابت می درخشد و در رقابت های فهرماتی بین المللی 2007 FIA GT در کلیه دوره های چهارگانه شرکت نموده و در سال 2005 بر تعداد پیروزیهای خود در کاپی تولید کنندگان خودرو افزود. این در حالی بود که مازراتی روند پیروزیهای خود را با کسب عنوان در مسابقات " تیم و رانندگان" در سال 2006 ادامه داد.
سال 2008 شاهد ورود گران توریسمو اس و کواتروپورت جدید و مدلهای نوینی از کواتروپورت اس بود که بنظر می رسد ادامه دهنده پیروزیهای چشمگیر مازراتی باشند.
بنظر می رسد که نمایش پیروزیهای مازراتی را سر هیچگونه باز ایستادن نیست.
از سال 2005 دوازده عنوان FIA GT نصب مازراتی شده است: 2 کاپ تولید کنندگان خودرو _ 2005 و 2007)، 4 عنوان توسط رانندگان ( بارتلس – برتولینی در سال 2006، توماس بیاجی در سال 2007 ، بار تلس – برتولینی در سالهای 2008 و 2009 ) ، 5 مورد عنوان تیمی ( توسط تیم مسابقات دیتافون از سال 2005) و 1 مورد کاپ فراخوان سال 2007 با قدردانی از راننده محترم بن آچورت ( مسابقات jmb ) از جمله این موارد می باشند. علاوه بر این مجموعه، می توان به سه مورد پیروزی در 24 ساعت SPN ( سالهای 2005 و 2006 و 2008) اشاره کرد. در صحنه جهانی ، مازراتی همچنان به موفقیت تجاری و تصرف قله های مسیر حرکت خود ادامه می دهد. کواتر و پورت بدنبال عرضه جدیدترین نوع آن که دارای موتور 7/4 لیتری و سیستم دنده خودکار می باشد، بیش از 56 مورد تقدیر از بابت مطبوعات بین المللی را نصیب خود کرده است. مجموعه گران توریسمو نیز اخیراً با ارائه ام سی استراداله MC STRADALE دچار گسترش شده و مدلی می باشد که به عنوان یکی از خوش نما ترین خودروهای نسل خود تلقی می شود. این خودرو با سرعت و زیبائی خاص خود، در بخش خودروهای اسپورت بازار، حرف جدیدی برای گفتن دارد و اتاق آن سالن راحتی برای چهار نفر بزرگسال می باشد. و اکنون کلام آخر را گران کابریو Gran Gabrio ادا می کند که اولین خودرو با سقف جدا شدنی در تاریخچه مازراتی است. گران کابریو توسط رسانه های بین المللی به عنوان یکی از خیره کننده ترین خودروهای جهان شناخته شده و ارقام فروش آن با آنچه که در 60 بازار فروش این خودرو پیش بنی شده بود، برابری نموده و حتی از ارقام مذکور فراتر رفته است.